MeTaLiCa (BiYoqRaFi)

1981’de Kaliforniya’da kuruldular. O günden beri sadece Amerika’da 57 milyon albüm sattılar. Tüm dünya satışları 110 milyondan biraz daha az. En başarılı albümleri (müzikal taraftan değilse de en azından satış yönünden) “Metallica” (1991), tarihin en fazla satan metal albümü, Amerika’nın en çok satan 18. albümü oldu. MP3’e karşı savaş açtılarsa durup dururken değildi yani.
Megadeth, Slayer ve Anthrax ile birlikte trash’in kutsal dörtlüsünden biri oldular, bu dördü arasında halka en çok açılan, bu yüzden sert fanatik-sert metal hayranları tarafından en çok dışlanan da onlar oldular. Daha çok albüm sattıkça daha çok “satıldılar” dendi. Bize kalırsa bunu diyenler sadece çekemiyorlardı. En azından 2000’lere kadar böyleydi. Metallica’nın 2000’den sonraki hali yoruma son derece açıktır.
Metallica, Lars Ulrich ve James Hetfield tarafından kuruldu. Lars’ın böyle deli gibi hızlı davul çalmasına şaşırmamalı, müzisyen olmadan önce geleceğin tenis efsanesi olacağı düşünülüyormuş. Birbirini tanımayan ikili, aynı dergiye “gruba dördüncü” ilanı verip tanıştılar. James, Lars’ı aradı ve yanında basçı olarak Ron McGovney’i getirdi. Geçici elemanlarla Lars’ın garajında çalışırlarken metal gruplarına menajerlik yapan Ron Quintana tarafından isimleri verildi.
Metallica, 1982’de “Metal Massacre” adlı bir toplama albüm için ilk şarkısı ‘Hit the Lights’ı kaydetti. Solo gitar Llyod Grant’a emanetti ama Grant gruba tamamen katılmak istemiyordu. Lars yine dergilere ilanlar verdi. İlana yanıt veren isimlerden biri de Dave Mustaine idi! Seçmelerin yapılacağı gün, Dave bir köşede kendi başına takılıp ısınırken onu dinleyen Lars ve James o kadar etkilendiler ki daha seçmeler başlamadan gruba aldılar. İlk demoları ‘No Life’Till Leather’ı kaydederken Dave ile hiç geçinemediği için Ron gruptan ayrıldı ve yerine Cliff Burton geçti. Metallica, klasik kadrosuna bir adım daha yaklaşmıştı.
1983’te Dave Mustaine, alkol ve diğer alışkanlıkları sebebiyle gruptan atıldı, yerine o sırada Exodus isimli grupta çalan Kirk Hammett geldi. Kirk, Lars, James ve Cliff. İşte size Metallica’nın klasik kadrosu. Joe Satriani’nin öğrencisi Kirk’ün gitarının Dave’den daha melodik olduğu tartışılmaz. Ama Dave’in de hakkını yememeli, ne de olsa kendisi daha sonra Megadeth’i kurdu.
İlk albümleri “Kill ‘Em All”, 1983’te çıktı. İlk albüm pek öyle aman aman satmadı ama bu, Metallica’nın tüm 80’ler boyunca bu albümdeki sertlikten taviz vermesine engel olmadı. Bir yıl sonra “Ride the Lightning” çıktı. Albümün en hit şarkısı ‘Fade to Black’ desek abartmış olmayız. Zaten Metallica’yı diğer trash gruplarından ayıran en belirgin şarkılar, ‘Fade to Black’, ‘One’, ‘Welcome Home’ gibi daha yavaş olanlardı. Zaten metallica, her zaman daha yavaş metal müzik sevenleri de trash’e kazandırmak gibi bir amaç içinde olduğunu söyledi.
1986’da “Master of Puppets” yayınlandı. Albümden hiç single çıkmamasına rağmen o güne kadarki (hatta en ağır hayranlara göre tüm zamanlarındaki) en başarılı albümleriydi. 27 Eylül 1986’da o acı kaza yaşandı. Buzlu yolda kayan tur otobüsleri yuvarlandı, Cliff camdan fırladı ve otobüs üzerine devrildi. Her zaman Cliff’in o kazadan canlı kurtulabileceği, ancak otobüsü üzerinden kaldırmaya çalışan vinç dengesini kaybedip otobüsü bir daha üzerine düşürünce hiç şansı kalmadığı söylendi.
Kalan üçlü, yollarına devam edip etmeme kararsızlığı içindeyken Burton ailesi “Cliff grubun dağılmamasını isterdi” dediği için Metallica dağılmamaya karar verdi. Cliff’in cenazesinden üç hafta sonra Jason Newsted gruba katıldı.
1988’de “...And Justice for All” yayınlandı. Bu albümde basların bu kadar kısık olmasının sebebinin Cliff’e bir saygı duruşu olduğu söylenir. Lars’ın davullarının karmaşıklığı ve Kirk’ün alışılmamış soloları yadırgansa da grubun amacı, müziklerine bir miktar blues katmaktı. ‘One’a Metallica tarihindeki ilk video çekildi.
1991’de, ‘Metallica’, daha iyi bilinen ismiyle ‘The Black Album’ çıktı. “Metallica kendini sattı” lafları da bu albümden sonra söylenmeye başladı zaten. Bunun bir sebebi, Bon Jovi gibi pop rock gruplarının prodüktörü Bob Rock ile çalışmış olmaları, diğer sebebi de albümün inanılmaz geniş kitlelere ulaşmasıydı. ‘Nothing Else Matters’ gibi enfes bir şarkıdan bazı metalciler tarafından sırf bu yüzden nefret edildi.
“Black Album”ün üç yıllık turundan sonra uzunca bir ara verdiler ve 1996’da “Load” çıktı. Albüm, o zamanki CD teknolojisini son saniyesine kadar kullanıyordu ancak şarkılar yine de sığmamıştı. Kalan şarkılar 1997’de “Reload” ismiyle çıktı. Bu albümler Metallica’nın müziği ve imajı için birer dönüm noktasıydı.
Kafa sallarken boyun inciten müzikleri iyice blues haline gelmişti. Bazı şarkılarda en baskın enstrüman James’in sesiydi ki bu şimdiye dek denenmeyen bir şeydi. Albümlerde keman bile kullanmışlardı. Üstelik saçlarını kesmişlerdi. Saçları ve saçlarıyla ilgili tartışmalar resmen ilk defa müziklerinin önüne geçmişti. Albüm satışları ilk defa ilk albüm zamanı kadar gerilemişti.
1999’da San Francisco’daki “Walk of Fame”de yerlerini aldılar. Bunun şerefine San Francisco Senfoni Orkestrası ile ortak bir konser verildi. “S&M” albümünün hikâyesi de budur. 2001’de Jason, proje grubu Echobrain’e daha fazla zaman ayırmak için Metallica’dan ayrıldı. Yerine Suicidal Tendencies’ten Rob Trujillo geldi. İşin enteresan tarafı Rob, Ozzfest’de Ozzy Osbourne ile çalıyordu ve Ozzy’den ayrıldığında onun boşluğunu doldurmak için yerine Jason geçti.
2003’te 8. stüdyo albümleri “St. Anger”ı yayınladılar. Yumuşadıkları yorumlarına inat hiç olmadıkları kadar sert dönmüşlerdi. Ancak bu kez de sert olmak için iyice çığrından çıktıkları için eleştirildiler. Bu arada bu kadar eleştiri taş olsa çatlatır diye düşünmüş olmalılar ki grupça terapiye başladılar.

ooo teşekkürler : metalicaa :d

RiCcA EdERiM

metalicca güzel bi grup ama heralde dinleri içleerinde bazıları satanist duyduğuma göre ama yanılıyorda ola bilirim gzl pylşm teşekkürler